Friday, 1 June 2012
ပန္းတိုင္သို႕
ေနလည္း၀င္သြားျပီးျပီ
ရင္ခြဲရံုေလးလည္းအိပ္ျပီ
ကိုယ္ကိုကိုယ္ျပန္ရွာေတြ႕တဲ႕အထိ
ကၽြန္ေတာ္တို႕.....
ကိုယ္ကိုကိုယ္ခဏေမ့ထားၾကရေအာင္
အနံ႕မေသေသးတဲ႕ကြက္လပ္ေလးမွာ
ညီမွ်ျခင္းတစ္ေၾကာင္းတေလေတာင္
အေျခခ်ခြင့္မရခဲ႕ပါဘူး....
ပုပ္အပ္အပ္ တြင္းနက္ၾကီးတစ္ခုလို
ကြ်န္ေတာ္တို႕...
ကိုယ္ကံၾကမာကိုေရးခဲ့ရတယ္
ကႏၱာရေတြတဖြဲဖဲြေၾကြတဲ႕ျမိဳ႕ေလးမွာ
အနက္ေရာင္လူငယ္ေတြရဲ႕
မနက္ျဖန္ေတးသြားေတြဟာ
ဗလာက်င္းခဲ႕တယ္....
ေထာင့္မက်ိဴးဘူးလို႕ေျပာခ်င္သူေတြအတြက္
ကၽြန္ေတာ္တို႕.....
ဆယ္ျပားေစ့တစ္ေစ့ေထာင္ျပဖို႕
အဆင္သင့္ပါပဲ.....
တေန႕တလံပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ
သမုဒၵရာကိုကူးၾကည့္ရေအာင္
စာရိတၱေတြကို အပ္ခ်ည္ၾကိဳးေလးနဲ႕
ခ်ည္ထားပါ....
ေခာတ္အပ်က္ရဲ႕ ပလက္ေဖာင္းေလးေပၚ
ညာေျခေထာက္ေတြနဲ႕
တရက္ျပီးတရက္ေလွာ္ခတ္ၾကမယ္.......
ကဲ..သူငယ္ခ်င္းေရ...တက္..တက္....။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
တက္ဆိုလို့တက္တာပဲ ဘယ္သြားမလို့လည္းေတာ့မသိဘူး
ReplyDeleteအေ၀းၾကီးမသြားနဲ့ေနာ္ ဟီး..
ကဗ်ာေလးခံစားသြားပါတယ္ ..
သမုဒၵရာကိုကူးၾကည့္ရေအာင္
ReplyDeleteစာရိတၱေတြကို အပ္ခ်ည္ၾကိဳးေလးနဲ႕
ခ်ည္ထားပါ....
ေခာတ္အပ်က္ရဲ႕ ပလက္ေဖာင္းေလးေပၚ
ညာေျခေထာက္ေတြနဲ႕
တရက္ျပီးတရက္ေလွာ္ခတ္ၾကမယ္--------
တေန႔ တျခား ပုိပုိျပီး ေကာင္းလာတယ္
တက္ျပီေနာ္ ...
ReplyDeleteေနရာရွိေသးလား
ကဗ်ာေလးက အရမ္းမိုက္တယ္
အေပၚပိုဒ္ေတြေတာ႔ သိပ္နားမလည္ဘူး
ေအာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလး အၾကိဳက္ဆံုးပဲ
အားေဆးထားခဲ႔တယ္ ( အားေပးခဲ႔တယ္လို႔ ေျပာတာပါ )
ေနာက္ဆုံးအပိုဒ္ေလးကို အႀကိဳက္ဆုံးပဲ..
ReplyDeleteအားေပးသြားတယ္ေနာ္
လာလည္သြားေၾကာင္းပါရွင္...
ReplyDeleteလာလည္ရင္း တက္ဆိုလို႕တက္လိုက္တယ္ လမ္းေတာ႕မမွားေစနဲ႕ေနာ္ ကားျပန္မစီးတတ္လုိ႕ပါ း))
ReplyDeleteခင္မင္လွ်က္
မဒမ္ကိုး
ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ။
ReplyDeleteခင္မင္လ်က္
ျမတ္ပန္းႏြယ္