ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕နံရိုးေလးအေၾကာင္း

ကမ္းေျခေတြပါပဲ
လိႈင္းကိုေစာင့္ၾကိဳေနခဲ႕တာ
ေနာက္ေတာ့လည္းအဲဒီကမ္းေျခပဲ
လိႈင္းကိုပုတ္ထုတ္..စက္ဆုပ္ဖို႕ေကာင္းတယ္

သူ႕ရဲ႕ေဆးသၾကားလိုအျပံဳးေလးမွာ
ငါရိုးသားတတ္ခဲ႕တာ...
မေန႕က၀င္လာတဲ႕ေဆာင္းခိုငွက္ေတြလည္း
ျပန္ထြက္သြားၾကေပ့ါ..
ေနလံုးၾကီးကလည္း...အေနာက္ဖက္ေတာင္တန္းေတြထဲ၀င္သြားခဲ႕ျပီ

ငါအသက္မရွဴေတာ့ဘူးေကာင္မေလးေရ
မင္းနဲ႕အေ၀းမွာအသက္ရွဴေနရတာထက္
ႏွာေခါင္းေလးကိုပိတ္..
တိတ္ဆိတ္ေနလိုက္တာပဲေကာင္းမယ္...

ေကာင္းကင္ေပၚတက္ျပီး
မင္းဘ၀ထဲကို..ၾကယ္ေလးေတြေျခြခ်ေပးခ်င္တာ
အခုေတာ့
ေကာင္းကင္ၾကီးပ်ိဳက်လာေတာ့မလိုမ်ိဳး...

 

နံရိုးကေလးတေခ်ာင္းအတြက္
သီခ်င္းေတြ တိုးတိုးေလးဆိုေနရဦးမယ္
တခ်ိန္က်ရင္ေတာ့..မေတာ္ေတာ့တဲ႕ဖိနပ္ကိုစီး
အဲဒီခရီးလည္းနီးလိမ့္မယ္..
ၾကယ္ေတြပန္ျပီး..ငါ့ကိုလြမ္းေနမယ့္ေကာင္မေလးေရ
ဘယ္ေတာ့မွမေ၀းေၾကးေနာ္...။

( အခုတေလာေတာ့ဒီလုိမ်ိဳးေလးေတြပဲေရးျဖစ္ေနအုန္းမယ္ထင္ပါတယ္..ဂရုတစိုက္စာလာဖတ္ေပးတဲ႕
သူအားလံုးကိုေက်းဇူးလည္းတင္ပါတယ္..ေတာင္းလည္းပန္ပါတယ္)