Thursday 11 October 2012

ပန္းတစ္ပြင့္ထံသို႕

နီးခြင့္ရပါ့မလား
..........ရယ္
ေ၀းရမွာပါလို႕ နတ္ဆိုးေတြလာလာေျပာၾကတိုင္း
ကို႕ခါးကိုကလိထိုးျပီး ေအာ္ရယ္ပစ္လိုက္တယ္...
တကယ္ေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲမွာေၾကကြဲေနခဲ႕တာပါ..

ေနရက္ေတြလဲက်န္ခဲ႕ပါျပီ
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကအေၾကာင္းေတြက
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကလို႕အစျပဳျပီးေျပာရမယ့္
ပံုျပင္တပုဒ္ျဖစ္မသြားခ်င္ဘူး......

အခုဆိုနင္တို႕အိမ္္ေရွ႕မွာ ပန္းမပြင့္တဲ႕
ပန္းရာသီတခု စိုစြတ္ေနေရာေပါ့
အပ်င္းေျပစားတဲ႕ေနၾကာေစ႕တစ္ထုပ္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္
နင့္ဘ၀ထဲ ပါ၀င္ကျပခ်င္ခဲ႕တာပါ..
နင္ေပးလာတဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ
မိႈမတက္ေအာင္သိမ္းထားျဖစ္ပါတယ္..

အရာရာတိုင္းအဆံုးရွိတာမွန္ပါတယ္
ငါက ေတာ့နင့္ကို ျဖစ္ျပီး ပ်က္တတ္တဲ႕
အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႕မခ်စ္ခဲ႕ပါဘူး..
အပ်င္းေျပသေဘာမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ငါ့နာမည္ကို
တခါေလာက္ေခၚပါလား..

တူႏွစ္ကိုဘ၀မ်ိဳးကို ဘယ္နံပါတ္ဘက္စ္ကားစီးသြားရမလဲ
ေခါင္းသံုးလံုးရွိတဲ႕အဖိုးကိုေမးၾကည့္ျပီးေတာ့
လမင္းေရစီးေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ငါ အေရာက္ျပန္ခဲ႕မယ္
အလြမ္းသီခ်င္းေတြဆိုရင္း
ငါ့ကို သံုးမိနစ္ေတာ့ေစာင့္ပါ.....