ေမ်ာပါျခင္း

ရို႕စ္..
ကၽြန္ေတာ္တို႕လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လုိက္တဲ႕လက္တစံုမွာ
အဆိပ္ေတြသုတ္ထားခဲ႕မွန္း
ခင္ဗ်ားေရာကၽြန္ေတာ္ေရာ
မသိခဲ႕ၾကဘူးေနာ္....

လကြယ္ညတိုင္း
ျပတင္းေပါက္က၀င္၀င္လာတတ္တဲ႕ရာြသူကလည္း
အက်ၤီၾကယ္သီးေတြျပဳတ္လို႕

လက္တဖက္ေတာ့ျဖန္႕ထားလုိက္ပါ ...ရို႕စ္
ပန္းသီးအပုပ္တလံုးပဲျဖစ္ေနပါေစ
ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္
ေရြးခ်ယ္ခြင့္မွမရွိေတာ့ပဲ

ပုခံုးေပၚတြားတက္လာတဲ႕
ရယ္သံေတြမွာ..
ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာက
အရိုးေပၚအေရတင္ပါ...

ကၽြန္ေတာ္အက်ီၤေနာက္ဖ်ားေလးကိုကိုင္ထားရို႕စ္
ရပ္ေစာင့္သူမရွိတဲ႕ကားမွတ္တိုင္ေလးေဘးမွာ
ကၽြန္ေတာ္တို႕သူလိုကိုယ္လိုပဲ
ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္လို္က္က်မယ္...။

လြမ္းေမာစရာ

ဒီအခ်ိန္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕အလယ္မွာ စိန္ပန္းေတြလည္းပြင့္ေနျပီကြာ...အဲဒီသီခ်င္းေလးၾကားတုိင္းေက်ာင္း
ၾကီးကိုလြမး္မိပါတယ္...သိပ္မၾကာေသးခင္ကာလတစ္ခုတုန္းကေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေက်ာင္းမွာေပ်ာ္ေပ်ာ္
ပါးပါေပါ့....

အေစာဆံုးအခ်စ္ရဲ႕..အၾကင္နာအိပ္မက္ေတြ
ေနာင္ျပန္မေရာက္ေတာ့မယ့္..အၾကင္နာလမ္းကေလးေတြ
အတူေလွ်ာက္ခဲ႕ၾကတယ္...လက္ဖ၀ါးႏုႏုကို
ငါေလတြဲထားရင္းနဲ႕....
မနက္ေက်ာင္းကိုလာရင္အ၀ကေနအထဲကိုေတာ္ေတာ္ေလွ်ာက္၀င္ရပါတယ္..ဒါေပမယ့္အဲဒီတုန္း
ကေညာင္းလို႕ေညာင္းမွန္းေတာင္မသိခဲ႕ပါဘူး.....။

အမွတ္တရေနရာေလးတစ္ခု
အမွတ္တရစာသားေလးတစ္ခုနဲ႕
အမွတ္တရရက္စြဲေလးတစ္ခုေပါ့...အခုေကာရွိေနပါဦးမလား..။


 

အျပင္ပန္းကၾကည့္ရင္ေတာ့အထင္ၾကီးစရာပါပဲ...ဒါေပမယ့္သံုးဖူးမွသိပါလိမ့္မယ္.
တခ်ိဳ႕ကြန္ျပဴတာေတြက၀င္းဒိုးေတာင္တက္ဖို႕အႏုိင္ႏိုင္ပါ....

ေဘာ္ဒါေတြစံုလာျပီဆိုမိုက္ခဲမယ္....jme ရဲ႕သီခ်င္းစာသားေလးပါ
ဒါေပမယ့္သူတို႕ကေတာ့ မိုက္မရွိလဲ...ဂစ္တာတီးခိုင္းျပီးဟစ္ပါတယ္...

နံရိုးေလးနဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြပါ.....ဒီပံုေလးကေတာ့ဘယ္ဆိုင္မွာလည္းမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး...

တခါခါတေလေတာ့လည္း..အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ပဲျဖစ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္...

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕နံရိုးေလးအေၾကာင္း

ကမ္းေျခေတြပါပဲ
လိႈင္းကိုေစာင့္ၾကိဳေနခဲ႕တာ
ေနာက္ေတာ့လည္းအဲဒီကမ္းေျခပဲ
လိႈင္းကိုပုတ္ထုတ္..စက္ဆုပ္ဖို႕ေကာင္းတယ္

သူ႕ရဲ႕ေဆးသၾကားလိုအျပံဳးေလးမွာ
ငါရိုးသားတတ္ခဲ႕တာ...
မေန႕က၀င္လာတဲ႕ေဆာင္းခိုငွက္ေတြလည္း
ျပန္ထြက္သြားၾကေပ့ါ..
ေနလံုးၾကီးကလည္း...အေနာက္ဖက္ေတာင္တန္းေတြထဲ၀င္သြားခဲ႕ျပီ

ငါအသက္မရွဴေတာ့ဘူးေကာင္မေလးေရ
မင္းနဲ႕အေ၀းမွာအသက္ရွဴေနရတာထက္
ႏွာေခါင္းေလးကိုပိတ္..
တိတ္ဆိတ္ေနလိုက္တာပဲေကာင္းမယ္...

ေကာင္းကင္ေပၚတက္ျပီး
မင္းဘ၀ထဲကို..ၾကယ္ေလးေတြေျခြခ်ေပးခ်င္တာ
အခုေတာ့
ေကာင္းကင္ၾကီးပ်ိဳက်လာေတာ့မလိုမ်ိဳး...

 

နံရိုးကေလးတေခ်ာင္းအတြက္
သီခ်င္းေတြ တိုးတိုးေလးဆိုေနရဦးမယ္
တခ်ိန္က်ရင္ေတာ့..မေတာ္ေတာ့တဲ႕ဖိနပ္ကိုစီး
အဲဒီခရီးလည္းနီးလိမ့္မယ္..
ၾကယ္ေတြပန္ျပီး..ငါ့ကိုလြမ္းေနမယ့္ေကာင္မေလးေရ
ဘယ္ေတာ့မွမေ၀းေၾကးေနာ္...။

( အခုတေလာေတာ့ဒီလုိမ်ိဳးေလးေတြပဲေရးျဖစ္ေနအုန္းမယ္ထင္ပါတယ္..ဂရုတစိုက္စာလာဖတ္ေပးတဲ႕
သူအားလံုးကိုေက်းဇူးလည္းတင္ပါတယ္..ေတာင္းလည္းပန္ပါတယ္)

သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္

သူ႕အနားကိုေရာက္ဖို႕
ခြင့္ပန္စာေရးတုန္းက
ေယာက္လမး္တိပ္ကလဖက္ရည္ဆိုင္ေလးေတာင္
ေခာတ္မမီေသးဘူး......။

သူနဲ႕အတူမိုးေတြသည္းလာလို႕
နီးစပ္ရာလဖက္ရည္ဆိုင္ေလးကို
ေျပး၀င္ေတာ့
လဖက္ရည္ဆုိင္ေလးက.."  ေႏြေရာက္ျပီေလ.."ဆိုတဲ႕
သီခ်င္းဖြင့္ထားတယ္....။

သူ႕ႏွလံုးသားဥယ်ဥ္ထဲမွာ
သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္စိုက္ဖို႕
မ်က္လံုးေတြနဲ႕ေရွ႕ေျပးအျဖစ္ေျပာခဲ့တဲ႕အခ်ိန္တုန္းက
သူႏွလံုးသားကဘာသားနဲ႕ထုထားခဲ႕သလဲ....

သူ႕တိုက္ေအာက္မွာ
ဂစ္တာသြားထိုင္တီးတုန္းက
သူအခန္းေလးကိုေငးရင္း
သူနဲ႕သာနီးစပ္ခြင့္ရခဲ႕ရင္
လူျဖစ္ရတာအေတာ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမယ္လို႕
ခပ္ေရးေရး....ေတြးၾကည့္ခဲ႕ဖူးတယ္

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကလူေတြကေတာ့
" မီး "ကိုဘယ္အခ်ိန္ေတြ႕ခဲ့လဲမသိဘူး
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့...
တကၠသိုလ္တစ္ခုရဲ႕
ကင္တင္းတစ္ခုထဲမွာ..." မီး " ကိုစေတြ႕ခဲ႕တယ္

အရာရာကို ပုခံုးနဲ႕၀င္၀င္တိုက္တတ္တဲ႕
ဂ်စ္တစ္တစ္လူငယ္
မုသားေျပာတယ္...
ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္..
အဲဒီဘ၀ဟာ...
သူ႕စကားေလးတစ္ခြန္းမွာလက္နက္ခ်
အရာရာကို ရိုးသားျပခဲ႕ရတယ္...။

ႏို၀င္လာလေနာက္ဆံုးေန႕ေရာက္ဖို႕တရက္အလို
တီရွပ္အျဖဴေလးတထည္ရယ္
သူ႕နွလံုးသားကိုဖြင့္ဖို႕ေသာ့တံေလးတစ္ေခ်ာင္းရယ္
သူမ်က္ေစာင္းလွလွေလးရယ္
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ထဲကို
ေညာင္ရြက္ေတြေၾကြသလို..
တဖြဲဖြဲေၾကြက်ခဲ႕တယ္......

မင္းသေဘာအတိုင္းပါ

ေ၀းကြာျခင္းက
မီးခိုးေတြတအူအူမႈတ္ထုတ္လို႕
ကႏၱရေတြၾကီးစိုးေနတဲ႕
စာရြက္ကေလးေပၚကိုိ ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္လာေတာ့မွာလား...

နင့္မ်က္ႏွာမူရာ ေနသာခ်င္ခဲဲ႕တဲ႕
ဖေယာင္းတိုင္ငယ္ေလးလည္း
သိမ္ငယ္စြာျငိမ္းသတ္လိုက္ရေတာ့မယ္ထင္ပါ့

နင္ေပ်ာ္ပါေစ...
ငါ...ထပ္ညႊန္းမပါတဲ႕သုညတလံုးလို
ေတာင္ေစာင္းေလးတေလွ်ာက္လိမ့္ဆင္းခဲ့မယ္...

..............ေရ
ကမ္းပါးေတြမေတာ္တဆျပိဳက်ခဲ႕ရင္လည္း
ငါ့အျပစ္မဟုတ္ရဘူးေနာ္......
နင့္ပံုကေလးျမင္လိုက္တိုင္း
ရင္ေတြခုန္ရတုန္းပါပဲ....

နင့္အမိန္႕အတိုင္း
ငါျပန္လာခဲ႕ခ်င္ပါတယ္...
ဒါေပမယ့္....
ေတာင္တန္းေတြကျမင့္လြန္းေနတယ္...

အဲဒီေနရာေလးမွာ
ငါ့ကိုရပ္ေစာင့္မေနခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္လည္း
သြားေတာ့ေပါ့.....
ဆက္ေလွ်ာက္ခြင့္မရွိတဲ႕အခါ
ခ်စ္ခဲ့ျခင္းေတြပဲလြယ္အိတ္ေလးထဲထည့္
လာလမ္းအတိုင္းလွည့္ျပန္ခဲ႕ပါ့မယ္.....

ပန္းတိုင္သို႕

ေနလည္း၀င္သြားျပီးျပီ
ရင္ခြဲရံုေလးလည္းအိပ္ျပီ
ကိုယ္ကိုကိုယ္ျပန္ရွာေတြ႕တဲ႕အထိ
ကၽြန္ေတာ္တို႕.....
ကိုယ္ကိုကိုယ္ခဏေမ့ထားၾကရေအာင္

အနံ႕မေသေသးတဲ႕ကြက္လပ္ေလးမွာ
ညီမွ်ျခင္းတစ္ေၾကာင္းတေလေတာင္
အေျခခ်ခြင့္မရခဲ႕ပါဘူး....
ပုပ္အပ္အပ္ တြင္းနက္ၾကီးတစ္ခုလို
ကြ်န္ေတာ္တို႕...
ကိုယ္ကံၾကမာကိုေရးခဲ့ရတယ္

ကႏၱာရေတြတဖြဲဖဲြေၾကြတဲ႕ျမိဳ႕ေလးမွာ
အနက္ေရာင္လူငယ္ေတြရဲ႕
မနက္ျဖန္ေတးသြားေတြဟာ
ဗလာက်င္းခဲ႕တယ္....

ေထာင့္မက်ိဴးဘူးလို႕ေျပာခ်င္သူေတြအတြက္
ကၽြန္ေတာ္တို႕.....
ဆယ္ျပားေစ့တစ္ေစ့ေထာင္ျပဖို႕
အဆင္သင့္ပါပဲ.....

တေန႕တလံပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ
သမုဒၵရာကိုကူးၾကည့္ရေအာင္
စာရိတၱေတြကို အပ္ခ်ည္ၾကိဳးေလးနဲ႕
ခ်ည္ထားပါ....
ေခာတ္အပ်က္ရဲ႕ ပလက္ေဖာင္းေလးေပၚ
ညာေျခေထာက္ေတြနဲ႕
တရက္ျပီးတရက္ေလွာ္ခတ္ၾကမယ္.......
ကဲ..သူငယ္ခ်င္းေရ...တက္..တက္....။