ရိုးရိုးေလးပါပဲ....အသဲကြဲသည္...

အခ်စ္ကလက္ေရးလွစာအုပ္ထဲက

၀လံုး၀ိုင္းစက္စက္ေလးေတြဆိုရင္

အမုန္းက အဲဒီ၀လံုးေလးေတြကို

ပြတ္ဖ်က္ပစ္ႏိုင္တဲ႕

ခဲဖ်က္တစ္ခုျဖစ္မယ္နဲ႕တူတယ္....

ေလးႏွစ္တာတြဲခဲ႕တဲ႕ေန႕ရက္ေတြမွာ

အမွတ္တရေတြရွိေနႏိုင္ေသးေပမယ့္

ငါတို႕ရည္မွန္းထားတဲ႕. ...အနာဂတ္လမ္းေလးက

ျမဴေတြဖံုးသြားခဲ႕ျပီ......

သူ႕နဲ႕ေ၀းရာကိုသြားဖုိ႕

ကိုယ့္ကိုကိုယ္  ပူေဖာင္းတစ္လံုးအျဖစ္

အသြင္ေျပာင္း...

ေဖာင္းခနဲေပါက္ကြဲပစ္လိုက္တယ္...

စိတ္ေကာက္ၾကတဲ႕အခါ

ဘယ္သူအေလ်ာ့ေပးဆံုးလဲေျပာရင္

ငါပဲျဖစ္လိမ့္မယ္..

စိတ္မေက်နပ္ပဲ

အမ်ိဳးမ်ိဳးလာရစ္တိုင္းလဲ

ဘယ္သူေခါင္းငံု႕ခံလဲေမးရင္

ငါပဲျဖစ္လိမ့္မယ္...

အခုေတာ့

ထြက္သက္၀င္သက္တိုင္းမွာကပ္ညိပါလာတတ္တဲ႕

သူ႕ရဲ႕ပံုရိပ္ေတြကိုအျပီးအပိုင္ဆြဲထုတ္လို႕

ေခါင္းငံု႕ခဲ႕သမွ်ကိုလက္စားေခ်လိုက္တယ္

ရိုးရိုးေလးပါပဲ...ကၽြန္ေတာ္အသဲကြဲသြားတယ္.... 

ဒီတခါေတာ့အသဲကြဲကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္တင္လိုက္ပါတယ္..အသဲကြဲကဗ်ာေတြမေရးျဖစ္တာလည္းၾကာ

ပါျပီ။အရင္တုန္းကေတာ့မၾကာခဏဆိုသလိုတင္ခဲ႕ဖူးပါတယ္။တကယ္အသဲကြဲတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး..။

အဆင္ေျပပါတယ္ခင္ဗ်ာ..ရာသီဥတုသာယာပါတယ္..။ဟဲဟဲ.။အခုလိုဂရုတစိုက္ေမးေပးတာကိုေက်းဇူး

တင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...။