၂၉ရက္၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၉
အဲဒီေန႕ေပါ့ ...........
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးစုတ္ျဖဲခံခဲ့ရတာ
ေရတမာပင္ေလးေတြ
ခက္က်ဲက်ဲေပါက္ေနတဲ့လမ္းေလးထဲ
မင္းရယ္ ငါရယ္ႏွစ္ေယာက္ကလြဲရင္
ဘာဆိုဘာမွမရွိေအာင္ရွင္းေနခဲ့တာ
ငါ့မ်က္လံုးထဲမွာ
လွ်ပ္စီးလက္သလို တခ်က္တခ်က္
ထထလင္းေနတုန္းပဲ.....။
ေျပာစရာစကားမွမရွိေတာ့တာ....တဲ့
အဲဒီစကားေလးတစ္ခြန္းထဲနဲ႕တင္
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးအစိမ္းေသ...... ေသ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ကင္းမဲ့ေနေပမယ့္
ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ရက္ေတြတိုင္းမွာ
mp4 မွာအသံသြင္းထားတဲ႕
မင္းရဲ႕စကားေလးေတြအတိုင္း
အသဲပံုသၾကားလံုးေလးကိုႏွစ္ပိုင္းပိုင္း တပိုင္းကိုေတာ့
ဒီအတိုင္းပဲ သိမ္းထားမယ္ေလ.....။
မႏွင္းျဖဴေရ
ျပန္လာပါ....ျပန္ခဲ့ပါ.....ျပန္လာခဲ့ပါဟာ.....
ရင္ဘတ္အျပဲေတြျပန္႕က်ဲေနတဲ႕ ေရတမာပင္လမ္းေလးထဲ
လြမ္းေန....လြမ္းဆဲ.....လြမ္းေနဆဲပါပဲဲ.......။
No comments:
Post a Comment