ဓါးသြားေတြဖြက္ဖြက္ျပီး သယ္လာတဲ႕
ေစတနာစကားလံုးေတြမရွိတဲ႕
အိမ္ကေလးကိုျပန္ခ်င္တယ္......
ရရင္ရသလိုေက်ာ္ခြတက္နင္းသြားတက္တဲ႕
အဲဒီေျခေထာက္ေတြမရွိတဲ႕
အိမ္ကေလးကိုျပန္ခ်င္တယ္........
ခံစားခ်က္ေတြမ်ိဳသိပ္က်ိတ္မွိတ္ျပီး
သိမ္းထားစရာမလိုတဲ႕
အိမ္ကေလးကိုျပန္ခ်င္တယ္.....
ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးမႈေတြနဲ႕
အထီးက်န္တယ္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိခဲ့ဘူးတဲ႕
အိမ္ကေလးကိုျပန္ခ်င္တယ္......
မနက္အရုဏ္တက္ အေမ့ဟင္းခ်က္သံေတြ နဲ႕
အိပ္ယာထခဲ့ရဖူးတဲ့
အိမ္ကေလးကိုျပန္ခ်င္တယ္
မနက္အိပ္ယာထပ်င္းတဲ့ညီေလးနဲ႕ အအိပ္မက္တဲ႕ညီမေလးတို႕ရဲ႕
ကိုၾကီးလို႕ေခၚသံေတြၾကားခဲ့ရဖူးတဲ့
အိမ္ကေလးကိုျပန္ခ်င္တယ္.......
အေဒၚ၊ အဖိုးအဖြားေတြရဲ႕ ဆိုဆံုးမစကားသံေတြကို
ကေတာက္ကဆလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့
အိမ္ကေလးကိုျပန္ခ်င္တယ္..........
အေဖ့ဆံုးမစကားသံေတြၾကားေရာင္ရင္း
ဘယ္ေတာ့ျပန္ရမယ္မွန္းမေသခ်ာေသးတဲ့
အိမ္ကေလးကို ျပန္ခ်င္တယ္........။
No comments:
Post a Comment