ေလာကဓံရဲ႕ရိုက္ခ်က္ေတြျပင္းျပင္းလာတိုင္း
အေဖနဲ႕အေမ ကိုပိုသတိရေအာက္ေမ့မိပါတယ္
အေဖနဲ႕အေမဆီမွာေနခဲ့တုန္းက
မုိးေတြသည္းေနမွန္းလည္းမသိခဲ့သလို
ေျမၾကီးကျမက္ေတြအနင္းခံခဲ့ရတာကိုလည္း
ေတြးမၾကည့္မိခဲ့ဘူးပါဘူး....
အခုမွ.....
လွံလာလာစိုက္တဲ႕လူေတြရယ္
ငယ္ထိပ္ေပၚတက္တက္ထိုင္ခ်င္တဲ႕လူေတြ
လူေတြ.....လူေတြအေၾကာင္းကို
သိသိလာခဲ့ရျပီ....
ျပည္ေတာ္ျပန္ရမယ့္ရက္ကလည္း
လက္ခ်ိဳးေရလိုက္တိုင္း တျဖည္းျဖည္းပိုေ၀းသြားသလိုပဲ
ဘာေတြလႊတ္ခ်ထားခဲ့ျပီး
ဘာေတြျပန္ေကာက္ခဲ႕ရမလဲ....အေဖနဲ႕အေမ
က်ြန္ေတာ့္ဒဂၤါးျပားေလးလည္း
ေခါင္းပန္းလွန္ရတာမ်ားလို႕ လံုးပါးပါးလာျပီ
ၾကာေတြမပြင့္လည္းရွိပါေစေတာ့
အရင္လုိ ေအးခ်မ္းခဲ့ဘူးတဲ့ညေနခင္းေတြဆီမွာပဲ
ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေပ်ာ္ေမြ႕ခ်င္တယ္......။
ကုိယ္ေတြလဲ မိဘ အိမ္မွာေနခဲ႔တုန္းကအဲဒီလုိပါပဲ
ReplyDelete